34. Kur po zbrisnin nga varka, Jezui pa një turmë të madhe e cila iu dhimbs, sepse ishin si delet pa bari. Atëherë ai filloi t’u mësojë shumë gjëra.
35. Tashmë ishte bërë vonë, prandaj dishepujt iu afruan dhe i thanë: «Vendi është i shkretë dhe është bërë vonë.
36. Lëri të shkojnë nëpër fushat dhe fshatrat përreth, që të blejnë diçka për të ngrënë!».
37. Ai u përgjigj: «Jepuni ju të hanë!».Ata i thanë: «A të shkojmë të blejmë dyqind denarë bukë, që t’u japim për të ngrënë?».
38. Jezui u tha: «Sa bukë keni? Shkoni e shikoni».Ata e dinin, prandaj i thanë: «Pesë bukë e dy peshq».
39. Atëherë ai u dha urdhër dishepujve t’i ulnin të gjithë në grupe mbi barin e gjelbër.
40. Ata u ulën në grupe nga njëqind e nga pesëdhjetë.
41. Pasi mori pesë bukët dhe dy peshqit, Jezui ngriti sytë drejt qiellit, tha lutjen e bekimit, theu bukët dhe ua dha dishepujve të vet, që t’i shtronin. Edhe dy peshqit ua ndau të gjithëve.
42. Të gjithë hëngrën e u ngopën
43. dhe mblodhën copat që tepruan, aq sa u mbushën dymbëdhjetë shporta, bashkë me ato që tepruan nga peshqit.
44. Ata që hëngrën bukët ishin pesë mijë burra.
45. Menjëherë Jezui i urdhëroi dishepujt të hipnin në varkë e të shkonin përpara tij në bregun tjetër, nga ana e Betsaidës, derisa ai të shpërndante turmën.
46. Kur u nda prej tyre, shkoi në mal për t’u lutur.
47. Kur ra mbrëmja, varka ishte në mes të liqenit dhe ai gjendej i vetëm në breg.
48. Jezui pa se dishepujt ishin lodhur duke vozitur, sepse kishin erën kundër dhe, në të gdhirë, erdhi drejt tyre duke ecur mbi liqen e donte t’i kalonte.
49. Kur ata e panë duke ecur mbi liqen, menduan se ishte fantazmë dhe bërtitën,
50. sepse të gjithë e kishin parë dhe ishin trembur. Por menjëherë ai u tha: «Merrni zemër! Jam unë. Mos kini frikë!».