20. Pastaj Jezui shkoi në një shtëpi dhe përsëri u mblodh një turmë, sa nuk mundën as të hanin bukë.
21. Kur e morën vesh këtë gjë, të afërmit e tij erdhën ta merrnin, sepse thoshin: «Nuk është në vete».
22. Por skribët që kishin ardhur nga Jerusalemi thoshin: «Ka Beelzebulin brenda dhe i dëbon djajtë me fuqinë e kryetarit të djajve».
23. Jezui i thirri ata pranë vetes dhe filloi t’u fliste me shëmbëlltyra:«E si është e mundur që Satani të dëbojë Satanin?
24. Nëse një mbretëri është e përçarë, kjo mbretëri nuk mund të qëndrojë më këmbë.
25. Dhe nëse një shtëpi është e përçarë, kjo shtëpi nuk mund të qëndrojë më këmbë.