31. Edhe kryepriftërinjtë me skribët e tallnin dhe thoshin: «Të tjerët i shpëtoi, ndërsa veten nuk e shpëtuaka dot.
32. Krishti, mbreti i Izraelit, le të zbresë tani nga kryqi, që të shohim e të besojmë». Edhe ata që ishin kryqëzuar bashkë me të e përqeshnin.
33. Në mesditë u bë errësirë në gjithë tokën deri në orën tre të pasdites.
34. Në orën tre pasdite Jezui thirri me zë të lartë: «Eloi, Eloi lema sabakthani?», që e përkthyer do të thotë: «Perëndia im, Perëndia im, përse më braktise?»
35. Disa nga ata që ishin aty, kur e dëgjuan, thanë: «Ja, po thërret Elian».
36. Dikush shkoi me vrap dhe, pasi ngjeu një sfungjer në uthull, e vuri në një kallam, ia drejtoi Jezuit dhe tha: «Prisni, të shohim nëse do të vijë Elia për ta zbritur».
37. Jezui lëshoi një britmë të madhe e dha shpirt.
38. Atëherë veli i tempullit u gris më dysh nga lart deri poshtë.
39. Dhe centurioni që rrinte përballë tij, kur e pa duke dhënë shpirt në atë mënyrë, tha: «Me të vërtetë ky njeri paska qenë Biri i Perëndisë».
40. Aty gjendeshin edhe disa gra, që shikonin nga larg. Ndër to ishin Maria Magdalena, Maria nëna e Jakobit të vogël dhe e Josesë, si dhe Saloma,
41. të cilat e kishin ndjekur dhe i kishin shërbyer kur Jezui ishte në Galile; ishin edhe shumë të tjera, që kishin ardhur me të në Jerusalem.