28. Kur iu afruan fshatit ku po shkonin, Jezui eci përpara, sikur donte të vazhdonte,
29. por ata iu lutën shumë dhe i thanë: «Rri me ne, se po vjen mbrëmja e dita gati mbaroi». Atëherë ai shkoi e ndenji me ta.
30. Kur ishte në tryezë me ta, mori bukën, tha lutjen e bekimit, e theu dhe ua dha atyre.
31. Atëherë atyre iu hapën sytë dhe e njohën, por ai u zhduk prej tyre.
32. Ata i thanë njëri-tjetrit: «A nuk na digjte zemra kur na fliste gjatë udhës dhe kur na shpjegonte Shkrimet e shenjta?».
33. Në atë çast u ngritën dhe shkuan në Jerusalem, ku gjetën të njëmbëdhjetët dhe të tjerët që ishin me ta dhe që po rrinin së bashku.
34. Ata thoshin: «Zoti është ngjallur me të vërtetë dhe i është shfaqur Simonit».