14. «Lavdi i qoftë Perëndisënë lartësitë qielloredhe paqe në tokënjerëzve që ai i ka për zemër».
15. Kur u larguan engjëjt prej tyre dhe u kthyen në qiell, barinjtë i thanë njëri-tjetrit: «Të shkojmë në Betlehem e të shohim çfarë ka ndodhur, atë që na ka bërë të ditur Zoti».
16. Ata shkuan me nxitim dhe gjetën Marinë me Jozefin dhe fëmijën të shtrirë në grazhd.
17. Kur e panë, shpallën çfarë u qe thënë për foshnjën.
18. Dhe të gjithë ata që dëgjuan mbetën të habitur nga tregimi i barinjve.
19. Maria i ruante dhe i shqyrtonte të gjitha këto në zemrën e saj.
20. Atëherë barinjtë u kthyen duke përlëvduar Perëndinë e duke i thurur lavde për gjithçka panë e dëgjuan, ashtu siç u qe thënë.
21. Pas tetë ditësh, kur e rrethprenë, i vunë emrin Jezu, emrin që i kishte vënë engjëlli para se të ngjizej.
22. Kur erdhi koha e pastrimit të tyre në tempull, sipas ligjit të Moisiut, Jozefi dhe Maria e çuan Jezuin në Jerusalem për t’ia paraqitur Zotit,
23. siç është shkruar në ligjin e Zotit: Çdo djalë i parë do t’i kushtohet Zotit,
24. dhe për të kushtuar flinë siç thuhet në ligjin e Zotit: Një çift turtujsh ose dy pëllumba të vegjël.
25. Në atë kohë jetonte në Jerusalem një njeri me emrin Simeon. Ky njeri ishte i drejtë e i përkushtuar ndaj Perëndisë. Ai priste ngushëllimin e Izraelit dhe Shpirti i Shenjtë ishte me të.
26. Shpirti i Shenjtë i kishte zbuluar se nuk do të vdiste pa e parë Krishtin e Zotit.
27. I udhëhequr nga Shpirti i Shenjtë ai erdhi në tempull dhe kur prindërit sollën Jezuin foshnjë, për të përmbushur me të kërkesat e ligjit të Moisiut,