60. Atëherë e ëma e tij tha: «Jo, ai do të quhet Gjon».
61. Ata i thanë: «Askush nga të afërmit tuaj nuk quhet me këtë emër».
62. Atëherë e pyetën të atin me shenja se ç’emër donte t’i vinte.
63. Ai kërkoi një dërrasë, mbi të cilën shkroi: «Gjon është emri i tij». Të gjithë u mrekulluan.
64. Përnjëherë Zakarias iu hap goja dhe iu zgjidh gjuha dhe filloi të fliste duke bekuar Perëndinë.
65. Të gjithë banorët aty pranë i zuri frika dhe në mbarë krahinën malore të Judesë flitej për këto gjëra.