37. Megjithëse kishte bërë kaq mrekulli para syve të tyre, ata nuk besonin në të,
38. që të përmbushej fjala e profetit Isaia që ka thënë: Zot, kush i besoi lajmit tonë? Kujt iu zbulua fuqia e Zotit?
39. Prandaj nuk mund të besonin, sepse Isaia ka thënë edhe:
40. I verboi sytë e tyre dhe i ngurtësoi zemrat e tyre, që të mos shohin me sy, apo të kuptojnë me zemër që të mos kthehen tek unë për t’i shëruar.
41. Këto tha Isaia sepse e pa lavdinë e Jezuit dhe foli për të.
42. Megjithatë shumë nga krerët e judenjve besuan në Jezuin, por nuk e rrëfenin haptas, nga frika e farisenjve, që të mos përjashtoheshin nga sinagogat.
43. Ata donin më shumë lavdinë e njerëzve se lavdinë e Perëndisë.
44. Jezui tha me zë të lartë:«Kush beson në mua, nuk beson në mua, por në atë që më dërgoi.
45. Kush më sheh mua, sheh atë që më dërgoi.
46. Unë, drita, erdha në botë, që kushdo që beson në mua, të mos mbetet në errësirë.
47. Nëse dikush dëgjon fjalët e mia, por nuk i zbaton, unë nuk e gjykoj sepse nuk kam ardhur për ta gjykuar botën, po për ta shpëtuar atë.
48. Atë që më hedh poshtë mua dhe nuk pranon fjalët e mia, ka kush e gjykon. Fjala që fola, ajo do ta gjykojë në ditën e fundit.
49. Sepse unë nuk fola nga vetja ime, por Ati që më dërgoi, ai më urdhëroi ç’të them e ç’të flas.
50. Unë e di se urdhërimi i tij është jetë e amshuar. Ato që them, unë i them siç m’i tha Ati».