40. Jezui i tha: «A nuk të thashë se po të besosh do të shohësh lavdinë e Perëndisë?».
41. Atëherë ata ngritën gurin, ndërsa Jezui ngriti sytë lart dhe tha: «Të falënderoj, o Atë, që më dëgjove.
42. Unë e dija se ti gjithmonë më dëgjon, por e thashë për turmën përreth, që të besojnë se ti më dërgove».
43. Pasi tha këto, thirri me zë të lartë: «Lazar, dil jashtë!».
44. I vdekuri doli me këmbë e duar të lidhura me rripa pëlhure, ndërsa fytyrën e kishte të mbështjellë me rizë.Jezui u tha: «Zgjidheni e lëreni të shkojë!».
45. Shumë nga judenjtë që kishin ardhur te Maria, kur panë ato që bëri Jezui, besuan në të,
46. por disa prej tyre shkuan te farisenjtë dhe u treguan çfarë kishte bërë Jezui.
47. Atëherë kryepriftërinjtë dhe farisenjtë mblodhën këshillin dhe thanë: «Çfarë të bëjmë? Ky njeri po bën kaq shumë mrekulli!
48. Po ta lëmë të vazhdojë kështu, të gjithë do të besojnë në të e atëherë do të vijnë romakët dhe do të rrënojnë tempullin dhe kombin tonë».
49. Njëri prej tyre, Kajafa, që ishte kryeprifti atë vit, u tha: «Ju nuk kuptoni asgjë.
50. A nuk e kuptoni se për ju është më mirë të vdesë një njeri për popullin sesa të shkatërrohet gjithë kombi?».
51. Këtë nuk e tha nga vetja, por, meqenëse ishte kryeprift i atij viti, profetizoi se Jezui do të vdiste për kombin.