11. Është e qartë që askush nuk bëhet i drejtë para Perëndisë me anë të ligjit të Moisiut, sepse i drejti do të jetojë prej besimit.
12. Ligji i Moisiut nuk lidhet me besimin, por kush i zbaton urdhërimet e tij do të jetojë prej tyre.
13. Krishti na shpengoi nga mallkimi i ligjit të Moisiut duke u bërë vetë mallkim për ne, sepse Shkrimi i shenjtë thotë: I mallkuar është cilido që varet në dru.
14. Kështu që bekimi i Abrahamit t’u vijë kombeve pagane me anë të Krishtit Jezu dhe premtimin e Shpirtit të Shenjtë ta marrim përmes besimit.
15. O vëllezër, po ju flas si njeri. Asnjeri nuk e hedh poshtë e as nuk i shton gjë një testamenti njerëzor pasi ky të jetë vulosur.
16. Tani, premtimet iu bënë Abrahamit dhe pasardhësit të tij. Shkrimi i shenjtë nuk thotë: «Edhe pasardhësve» si për shumë të tillë, po për një të vetëm: «Dhe pasardhësit tënd», që është Krishti.
17. Ja çfarë po them: ligji i Moisiut, që erdhi katërqind e tridhjetë vjet më vonë, nuk e zhvleftëson besëlidhjen e bërë më parë nga Perëndia e as premtimin.