17. Derisa hyra në shenjtëroren e Perëndisë dhe mora parasysh fundin e tyre.
18. Me siguri, ti i vë në vende të rrëshqitshme dhe kështu i bën që të bien në shkatërrim.
19. Si u shkatërruan në një çast! Ata vdiqën të konsumuar nga tmerri!
20. Ashtu si në një ëndërr, kur zgjohesh, kështu edhe ti, o Zot, kur të zgjohesh, do të përbuzësh pamjen e tyre të kotë.
21. Kur zemra ime acarohej dhe e ndieja veten sikur më shponin nga brenda,
22. unë isha pa mend dhe pa kuptim; para teje isha si një kafshë.
23. Por megjithatë unë jam gjithnjë me ty; ti më ke kapur nga dora e djathtë.
24. Ti do të më udhëheqësh me këshillën tënde dhe do të më çosh pastaj në lavdi.
25. Cilin kam në qiell veç teje? Dhe mbi tokë nuk dëshiroj tjetër njeri veç teje.