17. Mos e fshih fytyrën tënde nga shërbëtori yt, sepse jam në ankth; nxito të më përgjigjesh.
18. Afrohu te unë dhe më shpjego; çliromë nga armiqtë e mi.
19. Ti e njeh poshtërsinë time, turpin tim dhe çnderimin tim; armiqtë e mi janë të gjithë para teje.
20. Fyerja e rëndë më ka copëtuar zemrën dhe jam plot hidhërime; prita dikë që të më përdëllente por më kot; prita dikë që të më ngushëllonte, por nuk u paraqit asnjë.
21. Më dhanë përkundrazi vrer në vend të ushqimit dhe për të ma shuar etjen më dhanë për të pirë uthull.
22. U bëftë tryeza e tyre një lak para tyre, dhe begatia e tyre një kurth.
23. Ju errshin sytë atyre kështu që të mos shohin më, dhe bëj që ijët e tyre të lëkunden vazhdimisht.
24. Zbraz mbi ta zemërimin tënd dhe i zëntë zjarri i indinjatës sate.
25. Banesa e tyre u shkretoftë dhe askush mos banoftë në çadrat e tyre,