17. sepse kur do të vdesë, nuk do të marrë asgjë me vete; lavdia e tij nuk do të zbresë pas tij.
18. Edhe në se në jetë e ndjente veten të lumtur (në fakt njerëzia të lavdëron kur pasurohesh),
19. ai do të arrijë brezin e etërve të tij, që nuk do ta shohin kurrë më dritën.
20. Njeriu që jeton në mes të pasurive pa pasur gjykim është njëlloj si kafshët që zhduken.