Psalmet 102:1-17 Bibla Shqip (ALBB)

1. O Zot, dëgjo lutjen time dhe britma ime arriftë tek ty.

2. Mos ma fshih fytyrën tënde ditën e fatkeqësisë sime. Zgjate ndaj meje veshin tënd; kur unë të kërkoj, nxito të më përgjigjesh.

3. Sepse ditët e mia davariten si tymi dhe kockat e mia digjen si urë zjarri.

4. Zemra ime është goditur dhe thahet si bari, dhe unë harroj madje të ha ushqim.

5. Duke vajtuar vazhdimisht, lëkura ime po u ngjitet kockave të mia.

6. I ngjaj pelikanit të shkretëtirës dhe jam bërë si bufi i vendeve të shkretuara.

7. Jam pa gjumë dhe si harabeli i vetmuar mbi çati.

8. Armiqtë e mi tallen me mua tërë ditën; ata që më përqeshin flasin kundër meje.

9. Sepse e ha hirin si buka dhe përziej lotët me atë që pi.

10. Po, për shkak të indinjatës sate dhe të zemërimit tënd, më ngrite dhe më hodhe larg.

11. Ditët e mia janë si hija që zgjatet, dhe unë po thahem si bari.

12. Por ti, o Zot, mbetesh përjetë, dhe kujtimi yt zgjat brez pas brezi.

13. Ti do të ngrihesh dhe do të të vijë keq për Sionin, sepse erdhi koha të tregosh dhembshuri ndaj tij; dhe koha e caktuar erdhi.

14. Sepse shërbëtorët e tu i duan edhe gurët e tij dhe u vjen keq për pluhurin e tij.

15. Po, kombet do të kenë frikë nga emri i Zotit dhe gjithë mbretërit e dheut nga lavdia jote,

16. kur Zoti do të rindërtojë Sionin dhe do të duket në lavdinë e tij.

17. Ai do të dëgjojë lutjen e njerëzve të braktisur dhe nuk do ta përbuzë lutjen e tyre.

Psalmet 102