32. "Unë jam Perëndia i Abrahamit, Perëndia i Isakut dhe i Jakobit"? Perëndia nuk është Perëndia i të vdekurve, por i të gjallëve''.
33. Dhe turmat, kur i dëgjuan këto gjëra, habiteshin nga doktrina e tij.
34. Atëherë farisenjtë, kur dëgjuan se ai ua kishte zënë gojën saducenjve, u mblodhën tok.
35. Dhe një nga ata, mësues i ligjit, e pyeti për të vënë në provë, duke thënë:
36. ''Mësues, cili është urdhërimi i madh i ligjit?''.
37. Dhe Jezusi i tha: ''"Duaje Zotin, Perëndinë tënde me gjithë zemrën tënde, me gjithë shpirtin tënd dhe me gjithë mendjen tënde".
38. Ky është urdhërimi i parë dhe i madhi.
39. Dhe i dyti, i ngjashëm me këtë, është: "Duaje të afërmin tënd porsi vetveten".
40. Nga këto dy urdhërime varet i tërë ligji dhe profetët''.
41. Tani, kur u mblodhën farisenjtë, Jezusi i pyeti:
42. ''Ç'u duket juve për Krishtin? Biri i kujt është?''. Ata i thanë: ''I Davidit''.
43. Ai u tha atyre: ''Si pra Davidi, në Frymë, e quan Zot, duke thënë:
44. "Zoti i ka thënë Zotit tim: Ulu në të djathtën time, derisa unë t'i vë armiqtë e tu si stol të këmbëve të tua"?
45. Në qoftë se Davidi e quan Zot, si mund të jetë biri i tij?''.
46. Por asnjë nuk ishte në gjendje t'i përgjigjej; dhe, që nga ajo ditë, askush nuk guxoi ta pyesë më.