1. "Bërtit, pra! A ka vallë ndonjë që të përgjigjet? Kujt prej shenjtorëve do t'i drejtohesh?
2. Zemërimi në fakt e vret të pamendin dhe zilia e vret budallanë.
3. E kam parë të pamendin të lëshojë rrënjë, por shumë shpejt e mallkova banesën e tij.
4. Bijtë e tij nuk kanë asnjë siguri, janë të shtypur te porta, dhe nuk ka njeri që t'i mbrojë.
5. I urituri përpin të korrat e tij, ia merr edhe sikur të jenë midis gjembave, dhe një lak përpin pasurinë e tij.
6. Sepse shpirtligësia nuk del nga pluhuri dhe mundimi nuk mbin nga toka;
7. por njeriu lind për të vuajtur, ashtu si shkëndija për t'u ngjitur lart.
8. Por unë do të kërkoja Perëndinë, dhe Perëndisë do t'i besoja çështjen time,