1. Jobi e rifilloi ligjëratën e tij dhe tha:
2. "Ah, sikur të isha si në muajt e së kaluarës, si në ditët kur Perëndia më mbronte,
3. kur llamba e tij shkëlqente mbi kokën time dhe me dritën e saj ecja në mes të errësirës;
4. siç isha në ditët e pjekurisë sime, kur mendja e fshehtë e Perëndisë kujdesej për çadrën time,
5. kur i Plotfuqishmi ishte akoma me mua dhe bijtë e mi më rrinin përqark;
6. kur laja këmbët e mia në gjalpë dhe shkëmbi derdhte për mua rrëke vaji.
7. Kur dilja ne drejtim të portës së qytetit dhe ngrija fronin tim në shesh,