1. Biri im, ki kujdes për diturinë time, vëri veshin arsyetimit tim,
2. me qëllim që ti të ruash gjykimin dhe buzët e tua të fiksojnë diturinë.
3. Sepse buzët e gruas që shkel kurorën nxjerrin mjaltë dhe goja e saj është më e butë se vaji;
4. por në fund ajo është e hidhur si pelini, e mprehtë si një shpatë me dy presa.
5. Këmbët e saj zbresin drejt vdekjes, hapat e saj çojnë drejtpërdrejt në Sheol.
6. Ajo nuk ecën në shtegun e jetës, por ti nuk i jep rëndësi kësaj gjëje; rrugët e saj janë të gabuara, por ti nuk e kupton.
7. Prandaj tani, bij të mi, më dëgjoni dhe mos u largoni nga fjalët e gojës sime.
8. Mbaje larg prej saj rrugën tënde dhe mos iu afro portës së shtëpisë së saj,
9. për të mos ua dhënë të tjerëve fuqinë tënde dhe vitet e tua dikujt që nuk ka mëshirë.
10. Me qëllim që të huajt të mos ngopen me pasurinë tënde, dhe mundi yt të mos shkojë në shtëpinë e një të huaji,
11. dhe të mos rënkosh kur do të të vijë fundi, kur mishi dhe trupi yt do të jenë të konsumuar,
12. dhe të thuash: "Vallë si urreva mësimin, dhe si e ka përçmuar qortimin zemra ime?
13. Nuk dëgjova zërin e atyre që më mësonin dhe nuk ua vura veshin atyre që më udhëzonin.
14. U ndodha pothuajse në një të keqe të plotë në mes të turmës dhe të kuvendit".