17. Miku të do në çdo kohë, por vëllai lind për ditë të vështira.
18. Njeriu që nuk ka mend jep dorën si garanci dhe merr zotime për të afërmin e tij.
19. Ai që do mëkatin i do grindjet, dhe ai që ngre portën e tij kërkon rrënim.
20. Njeriu zemërshthurur nuk gjen asnjë të mirë, dhe ai që ka gjuhën e çoroditur bie në telashe.
21. Atij që i lind një budalla do t'i vijnë hidhërime dhe ati i një budallai nuk mund të ketë gëzim.
22. Një zemër e gëzuar është një ilaç i mirë, por një frymë e dërrmuar i than kockat.
23. I pabesi pranon dhurata fshehurazi për të prishur rrugët e drejtësisë.
24. Dituria qëndron para atij që ka mend, por sytë e budallait enden deri në cepat më të largëta të dheut.
25. Biri budalla është një burim vuajtjesh për atin e tij dhe hidhërim për atë që e ka lindur.
26. Nuk është mirë të dënosh të drejtin, as të godasësh princat për ndershmërinë e tyre.
27. Kush i mat fjalët e veta ka dije, dhe kush ka një shpirt të qetë është njeri i matur.
28. Budallai, edhe kur hesht, konsiderohet i urtë dhe, kur i mban të mbyllura buzët e tij, konsiderohet i zgjuar.