6. چيائينس تہ ”جيڪڏھن تون خدا جو فرزند آھين تہ ھتان پاڻ کي ھيٺ اڇلاءِ ڇاڪاڻتہ لکيل آھي تہ’خدا پنھنجن ملائڪن کي تو لاءِ حڪم ڪندو،اھي تو کي پنھنجن ھٿن تي جھليندا،تہ جيئن تنھنجو پير بہ پٿر تي نہ لڳي.‘“
7. تنھن تي عيسيٰ ورندي ڏنس تہ ”اھو بہ لکيل آھي تہ ’تون خداوند پنھنجي خدا کي نہ آزماءِ.‘“
8. وري شيطان عيسيٰ کي ھڪڙي اتانھين جبل تي وٺي ويو ۽ دنيا جون سڀيئي بادشاھتون ۽ سندن شان وَ شوڪت ڏيکاريائينس،
9. ۽ چيائينس تہ ”آءٌ تو کي ھي سڀ شيون ڏيندس، جيڪڏھن تون ھيٺ نِوڙي مون کي سجدو ڪندين.“
10. تنھن تي عيسيٰ ورندي ڏنس تہ ”اي شيطان! ٽري وڃ، ڇالاءِجو لکيل آھي تہ ’خداوند پنھنجي خدا کي سجدو ڪر ۽ رڳو انھيءَ جي ئي عبادت ڪر.‘“
11. پوءِ شيطان ھن کي ڇڏي ھليو ويو ۽ ملائڪ آيا ۽ اچي عيسيٰ جي خدمت ڪيائون.
12. جڏھن عيسيٰ ٻڌو تہ يحيٰ کي جيل ۾ وڌو ويو آھي تڏھن ھو گليل ڏانھن روانو ٿي ويو.
13. ھو ناصرت ۾ نہ رھيو پر وڃي ڪفرناحوم ۾ رھيو، جيڪو گليل ڍنڍ تي زبولون ۽ نفتاليءَ جي حدن اندر آھي.
14. اھو انھيءَ ڪري ٿيو تہ جيئن يسعياہ نبيءَ جو چوڻ سچو ثابت ٿئي تہ
15. ”زبولون جو علائقو ۽ نفتاليءَ جو علائقوجيڪو اردن جي پريان ڍنڍ واري پاسي،غير قومن وارو گليل آھي،
16. اتي جا ماڻھو جيڪي اونداھيءَ ۾ ويٺل ھئا،تن ھڪڙي وڏي روشني ڏٺي.ھائو، اھي جيڪي موت جي اونداھي ملڪ ۾ ويٺا ھئا،تن تي روشني ظاھر ٿي.“