25. аз же разумев ничтоже достойно смерти сотворша его, и самому же сему нарекшу севаста, судих послати его:
26. о немже известное что писати господину не имам: темже и приведох его пред вас, наипаче же пред тя, агриппо царю, яко да разсуждению бывшу имам что писати:
27. безсловесно бо мнится ми, посылающу юзника, а вины, яже нань, не сказати.