Księga Psalmów 88:8-15 Uwspółcześniona Biblia Gdańska (PUBG)

8. Oddaliłeś ode mnie moich znajomych, uczyniłeś mnie dla nich ohydą; jestem uwięziony i nie mam wyjścia.

9. Moje oko płacze nad moim utrapieniem; wzywam cię, PANIE, codziennie, wyciągam do ciebie swe ręce.

10. Czy dla umarłych będziesz czynił cuda? Czy umarli powstaną, aby cię wysławiać? Sela.

11. Czy w grobie będzie się opowiadać o twoim miłosierdziu, a o twojej wierności – w zniszczeniu?

12. Czy twoje cuda pozna się w ciemnościach, a twoją sprawiedliwość w ziemi zapomnienia?

13. Lecz ja, PANIE, do ciebie wołam; rankiem wita cię moja modlitwa.

14. Dlaczego, PANIE, odrzucasz moją duszę i ukrywasz przede mną swoje oblicze?

15. Jestem strapiony i od młodości bliski śmierci; znoszę twoją grozę i trwożę się.

Księga Psalmów 88