5. Zaliczono mnie do umarłych; jestem jak zabici, którzy leżą w grobie, o których już nie pamiętasz i którzy są odłączeni od twojej ręki.
6. Strąciłeś mnie w najgłębszy dół, w ciemności, w głębie.
7. Twój gniew ciąży na mnie i przytłoczyłeś mnie wszystkimi twymi falami. Sela.
8. Oddaliłeś ode mnie moich znajomych, uczyniłeś mnie dla nich ohydą; jestem uwięziony i nie mam wyjścia.
9. Moje oko płacze nad moim utrapieniem; wzywam cię, PANIE, codziennie, wyciągam do ciebie swe ręce.
10. Czy dla umarłych będziesz czynił cuda? Czy umarli powstaną, aby cię wysławiać? Sela.
11. Czy w grobie będzie się opowiadać o twoim miłosierdziu, a o twojej wierności – w zniszczeniu?
12. Czy twoje cuda pozna się w ciemnościach, a twoją sprawiedliwość w ziemi zapomnienia?
13. Lecz ja, PANIE, do ciebie wołam; rankiem wita cię moja modlitwa.
14. Dlaczego, PANIE, odrzucasz moją duszę i ukrywasz przede mną swoje oblicze?
15. Jestem strapiony i od młodości bliski śmierci; znoszę twoją grozę i trwożę się.
16. Twój srogi gniew spadł na mnie i wyniszczyła mnie twoja groza.