11. Bo mówią: Jakże Bóg może o tym wiedzieć? Czy Najwyższy ma wiedzę?
12. Oto ci są niegodziwi, a powodzi im się na świecie i pomnażają bogactwa.
13. A więc na próżno oczyściłem swoje serce i w niewinności obmywałem ręce.
14. Cały dzień bowiem znoszę cierpienia i co rano jestem chłostany.
15. Gdybym powiedział: Będę mówił tak samo, skrzywdziłbym ród twoich synów.
16. Starałem się to rozumieć, ale było dla mnie zbyt trudne;
17. Aż wszedłem do świątyni Bożej i tu zrozumiałem, jaki jest ich koniec.
18. Doprawdy na śliskich miejscach ich postawiłeś i strącasz ich na zatracenie.
19. Oto jak doznali zguby! Nagle niszczeją, strawieni przerażeniem.