7. Dla wielu jestem jakby cudem, lecz ty jesteś moim potężnym schronieniem.
8. Niech moje usta będą pełne twojej chwały, twojej sławy przez cały dzień.
9. Nie odrzucaj mnie w czasie starości; gdy ustanie moja siła, nie opuszczaj mnie.
10. Moi wrogowie bowiem mówili przeciwko mnie, a ci, którzy czyhają na moją duszę, wspólnie się naradzają;
11. Mówiąc: Bóg go opuścił, gońcie go i schwytajcie, bo nie ma nikogo, kto by go ocalił.
12. Boże, nie oddalaj się ode mnie; mój Boże, pospiesz mi na pomoc.
13. Niech się zawstydzą i zginą przeciwnicy mojej duszy, niech się okryją hańbą i wstydem ci, którzy szukają mego nieszczęścia.
14. Ja zaś zawsze będę ufał i jeszcze bardziej pomnożę twoją chwałę.
15. Moje usta głosić będą twoją sprawiedliwość i twoje zbawienie przez cały dzień, choć nie znam ich miary.
16. Pójdę w wielkiej mocy Pana BOGA, będę wspominał tylko twoją sprawiedliwość.
17. Boże, uczyłeś mnie od mojej młodości i dotąd głoszę twoje cudowne dzieła.
18. Dlatego i w starości, gdy będę już siwy, nie opuszczaj mnie, Boże, aż opowiem o twojej mocy temu pokoleniu i wszystkim potomkom o twojej potędze.