Księga Psalmów 139:7-14 Uwspółcześniona Biblia Gdańska (PUBG)

7. Dokąd ujdę przed twoim duchem? Dokąd ucieknę przed twoim obliczem?

8. Jeśli wstąpię do nieba, jesteś tam; jeśli przygotuję sobie posłanie w piekle, tam też jesteś.

9. Gdybym wziął skrzydła zorzy porannej, aby zamieszkać na krańcu morza;

10. I tam twoja ręka prowadziłaby mnie i twoja prawica by mnie podtrzymała.

11. Jeśli powiem: Na pewno zakryją mnie ciemności, to i noc będzie dokoła mnie światłem.

12. Nawet ciemność nic przed tobą nie skryje, a dla ciebie noc świeci jak dzień, ciemność jest jak światłość.

13. Ty bowiem panujesz nad moimi nerkami; okryłeś mnie w łonie mojej matki.

14. Wysławiam cię, bo zostałem stworzony w sposób zadziwiający i cudowny; przedziwne są twoje dzieła, a moja dusza zna je bardzo dobrze.

Księga Psalmów 139