Księga Psalmów 139:1-12 Uwspółcześniona Biblia Gdańska (PUBG)

1. PANIE, przeniknąłeś mnie i znasz mnie.

2. Wiesz, kiedy siedzę i wstaję, z daleka znasz moje myśli.

3. Otaczasz moją ścieżkę i spoczynek, wszystkie moje drogi są ci znane.

4. Zanim na moim języku pojawi się słowo, ty, PANIE, już je znasz.

5. Otaczasz mnie z tyłu i z przodu i położyłeś na mnie twoją rękę.

6. Zbyt cudowna jest dla mnie twoja wiedza; jest wzniosła, nie mogę jej pojąć.

7. Dokąd ujdę przed twoim duchem? Dokąd ucieknę przed twoim obliczem?

8. Jeśli wstąpię do nieba, jesteś tam; jeśli przygotuję sobie posłanie w piekle, tam też jesteś.

9. Gdybym wziął skrzydła zorzy porannej, aby zamieszkać na krańcu morza;

10. I tam twoja ręka prowadziłaby mnie i twoja prawica by mnie podtrzymała.

11. Jeśli powiem: Na pewno zakryją mnie ciemności, to i noc będzie dokoła mnie światłem.

12. Nawet ciemność nic przed tobą nie skryje, a dla ciebie noc świeci jak dzień, ciemność jest jak światłość.

Księga Psalmów 139