8. Niech jego dni będą krótkie, a jego urząd niech przejmie inny.
9. Niech jego dzieci będą sierotami, a jego żona wdową.
10. Niech jego dzieci będą tułaczami i żebrzą, niech żebrzą z dala od swoich opustoszałych miejsc.
11. Niech lichwiarz przejmie wszystko, co ma, a obcy niech rozgrabią owoc jego pracy.
12. Niech nie będzie nikogo, kto by mu okazał miłosierdzie; niech nie będzie nikogo, kto by się zlitował nad jego sierotami.
13. Niech jego potomkowie zostaną wykorzenieni, niech ich imię zginie w drugim pokoleniu.
14. Niech PAN pamięta nieprawość jego przodków, a grzech jego matki niech nie będzie zgładzony.
15. Niech będą zawsze przed PANEM, aż wykorzeni z ziemi pamięć o nich;
16. Dlatego że nie pamiętał, by okazać miłosierdzie, ale prześladował człowieka nędznego i ubogiego, a strapionego w sercu chciał zabić.
17. Skoro umiłował przekleństwo, niech na niego spadnie; skoro nie chciał błogosławieństwa, niech się od niego oddali.
18. Ubierał się w przekleństwo jak w szatę, więc niech wejdzie jak woda do jego wnętrzności i jak oliwa do jego kości.
19. Niech mu będzie jak płaszcz, który go okrywa, i jak pas, który go zawsze opasuje.
20. Taka niech będzie zapłata od PANA dla moich przeciwników i tych, którzy źle mówią przeciwko mojej duszy.
21. Ale ty, BOŻE, Panie, ujmij się za mną przez wzgląd na twoje imię; ocal mnie, bo wielkie jest twoje miłosierdzie.
22. Jestem bowiem ubogi i nędzny, a moje serce we mnie jest zranione.
23. Niknę jak cień, który się chyli, strząsają mnie jak szarańczę.