7. Na twoje zgromienie rozbiegły się, a na głos twego grzmotu szybko pouciekały.
8. Wzniosły się ponad góry, zniżyły się w doliny, na miejsce, które dla nich założyłeś.
9. Wyznaczyłeś im granicę, aby jej nie przekroczyły ani nie powróciły, by okryć ziemię.
10. Wypuszczasz źródła po dolinach, aby płynęły między górami;
11. I napoiły wszystkie zwierzęta polne, dzikie osły gaszą w nich swoje pragnienie.
12. Przy nich mieszka ptactwo niebieskie i śpiewa pośród gałęzi.
13. Nawadniasz góry ze swoich komnat, owocami twoich dzieł syci się ziemia.
14. Sprawiasz, że rośnie trawa dla bydła i zioła na użytek człowieka, żeby dobywał chleb z ziemi;
15. I wino, które rozwesela serce człowieka, i oliwę, od której rozjaśnia się twarz, i chleb, który krzepi serce ludzkie.
16. Nasycone są drzewa PANA, cedry Libanu, które zasadził;
17. Na których ptaki mają swe gniazda; jedliny, na których bocian ma swój dom.
18. Wysokie góry są dla górskich kozłów, a skały są schronieniem dla królików.
19. Uczynił księżyc, aby odmierzał czas; słońce zna swój zachód.
20. Sprowadzasz ciemność i nastaje noc, w której wychodzą wszystkie zwierzęta leśne.