27. Wszystko to czeka na ciebie, abyś dał im pokarm we właściwym czasie.
28. Gdy dajesz im, zbierają; gdy otwierasz swą rękę, sycą się dobrami.
29. Lecz gdy ukrywasz swe oblicze, trwożą się; gdy odbierasz im ducha, giną i obracają się w proch.
30. Gdy wysyłasz twego ducha, zostają stworzone i odnawiasz oblicze ziemi.
31. Niech chwała PANA trwa na wieki, niech się raduje PAN swymi dziełami.
32. Patrzy na ziemię, a ona drży, dotyka gór, a dymią.
33. Będę śpiewał PANU, póki żyję; będę śpiewał memu Bogu, póki istnieję.
34. Moje rozmyślanie o nim wdzięczne będzie, rozraduję się w PANU.
35. Niech zostaną wytraceni z ziemi grzesznicy i niech nie będzie już niegodziwych! Błogosław, moja duszo, PANA. Alleluja.