1. Każdy bowiem najwyższy kapłan wzięty spośród ludzi, dla ludzi jest ustanowiony w sprawach odnoszących się do Boga, aby składał dary i ofiary za grzechy;
2. Który może współczuć nieświadomym i błądzącym, gdyż sam podlega słabościom.
3. I z tego powodu powinien, jak za lud, tak i za samego siebie składać ofiary za grzechy.
4. A nikt sam sobie nie bierze tej godności, tylko ten, który zostaje powołany przez Boga, tak jak Aaron.