Ewangelia Łukasza 7:9-15 Uwspółcześniona Biblia Gdańska (PUBG)

9. Gdy Jezus to usłyszał, zdziwił się i odwróciwszy się, powiedział do ludzi, którzy szli za nim: Mówię wam, nawet w Izraelu nie znalazłem tak wielkiej wiary.

10. Ci zaś, którzy byli posłani, po powrocie do domu zastali zdrowym sługę, który chorował.

11. A nazajutrz udał się do miasta zwanego Nain. I szło z nim wielu jego uczniów i mnóstwo ludzi.

12. A gdy zbliżył się do bramy miasta, właśnie wynoszono zmarłego, jedynego syna matki, która była wdową. Towarzyszyło jej mnóstwo ludzi z miasta.

13. Kiedy Pan ją zobaczył, ulitował się nad nią i powiedział do niej: Nie płacz.

14. Potem podszedł i dotknął mar, a ci, którzy je nieśli, stanęli. I powiedział: Młodzieńcze, mówię ci, wstań!

15. A ten, który był martwy, usiadł i zaczął mówić. I oddał go jego matce.

Ewangelia Łukasza 7