17. Piłat bowiem miał obowiązek wypuszczać im jednego więźnia na święto.
18. Wtedy wszyscy razem zawołali: Strać tego człowieka, a wypuść nam Barabasza!
19. Był on wtrącony do więzienia za jakiś rozruch wywołany w mieście i za zabójstwo.
20. Wtedy Piłat znowu przemówił, chcąc wypuścić Jezusa.
21. Oni jednak wołali: Ukrzyżuj, ukrzyżuj go!
22. A on po raz trzeci powiedział do nich: Cóż on złego uczynił? Nie znalazłem w nim nic, co zasługuje na śmierć. Ubiczuję go więc i wypuszczę.
23. Lecz oni nalegali donośnym głosem, domagając się, aby go ukrzyżowano. I wzmagały się głosy ich i naczelnych kapłanów.
24. Piłat więc zawyrokował, aby stało się według ich żądania.
25. I uwolnił im tego, o którego prosili, a który został wtrącony do więzienia za rozruch i zabójstwo. Jezusa zaś zdał na ich wolę.
26. A gdy go prowadzili, zatrzymali niejakiego Szymona z Cyreny, który szedł z pola, i włożyli na niego krzyż, aby go niósł za Jezusem.
27. I szło za nim wielkie mnóstwo ludzi i kobiet, które płakały nad nim i zawodziły.
28. Ale Jezus zwrócił się do nich i powiedział: Córki Jerozolimy, nie płaczcie nade mną, ale raczej płaczcie nad sobą i nad waszymi dziećmi.
29. Oto bowiem idą dni, kiedy będą mówić: Błogosławione niepłodne, łona, które nie rodziły, i piersi, które nie karmiły.
30. Wtedy zaczną mówić do gór: Padnijcie na nas! A do pagórków: Przykryjcie nas!
31. Bo jeśli na zielonym drzewie tak się dzieje, cóż będzie na suchym?
32. Prowadzono też dwóch innych, złoczyńców, aby razem z nim zostali straceni.
33. A gdy przyszli na miejsce zwane Miejscem Czaszki, ukrzyżowali tam jego i złoczyńców, jednego po prawej, a drugiego po lewej stronie.
34. Wtedy Jezus powiedział: Ojcze, przebacz im, bo nie wiedzą, co czynią. Potem podzielili jego szaty i rzucali o nie losy.
35. A lud stał i przypatrywał się, i wraz z przełożonymi naśmiewał się z niego, mówiąc: Innych ratował, niech ratuje samego siebie, jeśli on jest Chrystusem, wybranym Boga.