Ewangelia Łukasza 13:8-13 Uwspółcześniona Biblia Gdańska (PUBG)

8. Lecz on mu odpowiedział: Panie, zostaw je jeszcze na ten rok, aż je okopię i obłożę nawozem.

9. Może wyda owoc, a jeśli nie, wtedy je zetniesz.

10. I nauczał w jednej z synagog w szabat.

11. A była tam kobieta, która od osiemnastu lat miała ducha niemocy i była pochylona, i w żaden sposób nie mogła się wyprostować.

12. Gdy Jezus ją zobaczył, przywołał ją do siebie i powiedział: Kobieto, jesteś uwolniona od swojej choroby.

13. I położył na nią ręce, a ona natychmiast wyprostowała się i chwaliła Boga.

Ewangelia Łukasza 13