15. Lecz niektórzy z nich mówili: Przez Belzebuba, władcę demonów, wypędza demony.
16. Inni zaś, wystawiając go na próbę, żądali od niego znaku z nieba.
17. Ale on, znając ich myśli, powiedział do nich: Każde królestwo podzielone wewnętrznie pustoszeje, a dom skłócony sam ze sobą upada.
18. Jeśli i szatan jest wewnętrznie podzielony, jakże przetrwa jego królestwo? Mówicie bowiem, że ja przez Belzebuba wypędzam demony.
19. A jeśli ja przez Belzebuba wypędzam demony, to przez kogo wypędzają wasi synowie? Dlatego oni będą waszymi sędziami.
20. Ale jeśli ja palcem Bożym wypędzam demony, to istotnie przyszło do was królestwo Boże.
21. Gdy uzbrojony mocarz strzeże swego pałacu, bezpieczne jest jego mienie.