37. A w ostatnim, wielkim dniu tego święta, Jezus stanął i wołał: Jeśli ktoś pragnie, niech przyjdzie do mnie i pije.
38. Kto wierzy we mnie, jak mówi Pismo, rzeki wody żywej popłyną z jego wnętrza.
39. A to mówił o Duchu, którego mieli otrzymać wierzący w niego. Duch Święty bowiem jeszcze nie był dany, ponieważ Jezus nie został jeszcze uwielbiony.
40. Wielu więc z tych ludzi, słysząc te słowa, mówiło: To jest prawdziwie ten prorok.
41. A inni mówili: To jest Chrystus. Lecz niektórzy mówili: Czyż Chrystus przyjdzie z Galilei?
42. Czyż Pismo nie mówi, że Chrystus przyjdzie z potomstwa Dawida i z miasteczka Betlejem, gdzie mieszkał Dawid?
43. I tak z jego powodu nastąpił rozłam wśród ludu.
44. I niektórzy z nich chcieli go schwytać, ale nikt nie podniósł na niego ręki.
45. Wtedy słudzy wrócili do naczelnych kapłanów i do faryzeuszy, którzy ich zapytali: Dlaczego go nie przyprowadziliście?
46. Słudzy odpowiedzieli: Nikt nigdy nie mówił tak, jak ten człowiek.
47. I odpowiedzieli im faryzeusze: Czy i wy jesteście zwiedzeni?
48. Czy ktoś z przełożonych albo z faryzeuszy uwierzył w niego?
49. A to pospólstwo, które nie zna prawa, jest przeklęte.
50. Jeden z nich, Nikodem, ten, który przyszedł w nocy do niego, powiedział im: