4. Ja uwielbiłem ciebie na ziemi i dokończyłem dzieła, które mi dałeś do wykonania.
5. A teraz ty, Ojcze, uwielbij mnie u siebie tą chwałą, którą miałem u ciebie, zanim powstał świat.
6. Objawiłem twoje imię ludziom, których mi dałeś ze świata. Twoimi byli i dałeś mi ich, a oni zachowali twoje słowa.
7. A teraz poznali, że wszystko, co mi dałeś, pochodzi od ciebie.
8. Dałem im bowiem słowa, które mi dałeś, a oni je przyjęli i prawdziwie poznali, że wyszedłem od ciebie, i uwierzyli, że ty mnie posłałeś.
9. Ja proszę za nimi. Nie proszę za światem, ale za tymi, których mi dałeś, bo są twoi.
10. I wszystko moje jest twoje, a twoje jest moje i jestem uwielbiony w nich.
11. A nie jestem już na świecie, ale oni są na świecie, a ja idę do ciebie. Ojcze święty, zachowaj w twoim imieniu tych, których mi dałeś, aby byli jedno jak i my.
12. Gdy byłem z nimi na świecie, ja zachowywałem ich w twoim imieniu. Strzegłem tych, których mi dałeś, i żaden z nich nie zginął prócz syna zatracenia, żeby się wypełniło Pismo.
13. Ale teraz idę do ciebie i mówię to na świecie, aby mieli w sobie moją radość w pełni.
14. Ja dałem im twoje słowo, a świat ich znienawidził, bo nie są ze świata, jak i ja nie jestem ze świata.
15. Nie proszę, abyś zabrał ich ze świata, ale abyś zachował ich od złego.
16. Nie są ze świata, jak i ja nie jestem ze świata.
17. Uświęć ich w twojej prawdzie. Twoje słowo jest prawdą.
18. Jak ty posłałeś mnie na świat, tak i ja posłałem ich na świat.
19. A ja za nich uświęcam samego siebie, aby i oni byli uświęceni w prawdzie.
20. A nie tylko za nimi proszę, lecz i za tymi, którzy przez ich słowo uwierzą we mnie;
21. Aby wszyscy byli jedno, jak ty, Ojcze, we mnie, a ja w tobie, aby i oni byli w nas jedno, aby świat uwierzył, że ty mnie posłałeś.
22. I dałem im tę chwałę, którą mi dałeś, aby byli jedno, jak my jesteśmy jedno.
23. Ja w nich, a ty we mnie, aby byli doskonali w jedno, żeby świat poznał, że ty mnie posłałeś i że umiłowałeś ich, jak i mnie umiłowałeś.