7. Lecz potem powiedział do swoich uczniów: Chodźmy znowu do Judei.
8. Uczniowie mu powiedzieli: Mistrzu, Żydzi dopiero co usiłowali cię ukamienować, a znowu tam idziesz?
9. Jezus odpowiedział: Czyż dzień nie ma dwunastu godzin? Jeśli ktoś chodzi we dnie, nie potknie się, bo widzi światłość tego świata.
10. A jeśli ktoś chodzi w nocy, potknie się, bo nie ma w nim światłości.
11. To powiedział, a potem dodał: Łazarz, nasz przyjaciel, śpi, ale idę, aby obudzić go ze snu.
12. Wtedy jego uczniowie powiedzieli: Panie, jeśli śpi, będzie zdrowy.
13. Ale Jezus mówił o jego śmierci, lecz oni myśleli, że mówił o zaśnięciu zwykłym snem.
14. Wówczas Jezus powiedział im otwarcie: Łazarz umarł.
15. I ze względu na was raduję się, że mnie tam nie było, abyście uwierzyli. Ale chodźmy do niego.
16. Wtedy Tomasz, zwany Didymos, powiedział do współuczniów: Chodźmy i my, aby z nim umrzeć.
17. Kiedy Jezus przyszedł, zastał go już cztery dni leżącego w grobie.
18. A Betania była niedaleko Jerozolimy, w odległości około piętnastu stadiów.
19. A wielu Żydów przyszło do Marty i Marii, aby je pocieszyć po stracie brata.
20. Gdy Marta usłyszała, że Jezus nadchodzi, wybiegła mu naprzeciw. Ale Maria siedziała w domu.
21. I powiedziała Marta do Jezusa: Panie, gdybyś tu był, mój brat by nie umarł.
22. Ale i teraz wiem, że Bóg da tobie, o cokolwiek go poprosisz.
23. Jezus jej odpowiedział: Twój brat zmartwychwstanie.
24. Marta mu powiedziała: Wiem, że zmartwychwstanie przy zmartwychwstaniu w dniu ostatecznym.