Dzieje Apostolskie 4:1-12 Uwspółcześniona Biblia Gdańska (PUBG)

1. A gdy mówili to do ludzi, nadeszli kapłani, dowódca straży świątynnej i saduceusze;

2. Oburzeni, że nauczają ludzi i głoszą w Jezusie powstanie z martwych.

3. Schwytali ich i wtrącili do więzienia aż do następnego dnia, bo był już wieczór.

4. A wielu z tych, którzy słyszeli słowo, uwierzyło. A mężczyzn było w liczbie około pięciu tysięcy.

5. Nazajutrz zebrali się w Jerozolimie ich przełożeni, starsi i uczeni w Piśmie;

6. I Annasz, najwyższy kapłan, i Kajfasz, Jan, Aleksander i ilu ich było z rodu najwyższych kapłanów.

7. Postawili ich na środku i pytali: Jaką mocą albo w czyim imieniu to uczyniliście?

8. Wtedy Piotr, pełen Ducha Świętego, powiedział do nich: Przełożeni ludu i starsi Izraela;

9. Jeśli my dziś mamy być przesłuchiwani z powodu dobrodziejstwa wyświadczonego choremu człowiekowi, dzięki czemu został on uzdrowiony;

10. Niech wam wszystkim i całemu ludowi Izraela będzie wiadomo, że w imieniu Jezusa Chrystusa z Nazaretu, którego wy ukrzyżowaliście, a którego Bóg wskrzesił z martwych, przez niego on stoi przed wami zdrowy.

11. On jest tym kamieniem odrzuconym przez was, budujących, który stał się kamieniem węgielnym.

12. I nie ma w nikim innym zbawienia. Nie ma bowiem pod niebem żadnego innego imienia danego ludziom, przez które moglibyśmy być zbawieni.

Dzieje Apostolskie 4