Dzieje Apostolskie 2:15-29 Uwspółcześniona Biblia Gdańska (PUBG)

15. Oni bowiem nie są pijani, jak sądzicie, bo jest dopiero trzecia godzina dnia.

16. Ale to jest to, co zostało przepowiedziane przez proroka Joela:

17. I stanie się w ostatecznych dniach – mówi Bóg – że wyleję z mego Ducha na wszelkie ciało i będą prorokować wasi synowie i córki, wasi młodzieńcy będą mieć widzenia, a starcy będą śnić sny.

18. Nawet na moje sługi i służebnice wyleję w tych dniach z mego Ducha i będą prorokować.

19. I ukażę cuda na niebie w górze i znaki na ziemi na dole, krew, ogień i kłęby dymu.

20. Słońce zamieni się w ciemność, a księżyc w krew, zanim nadejdzie ten dzień Pański, wielki i okazały.

21. I stanie się, że każdy, kto wezwie imienia Pana, będzie zbawiony.

22. Mężowie izraelscy, słuchajcie tych słów: Jezusa z Nazaretu, męża potwierdzonego przez Boga wśród was mocami, cudami i znakami, których Bóg dokonał przez niego wśród was, o czym sami wiecie;

23. Wydanego zgodnie z powziętym postanowieniem Boga oraz tym, co przedtem wiedział, wzięliście i rękami bezbożników ukrzyżowaliście i zabiliście.

24. Jego to Bóg wskrzesił, uwolniwszy od boleści śmierci, bo było niemożliwe, aby ta mogła go zatrzymać.

25. Dawid bowiem mówi o nim: Patrzyłem na Pana zawsze przed moim obliczem, bo jest po mojej prawicy, żebym się nie zachwiał.

26. Dlatego rozweseliło się moje serce i rozradował się mój język, a także moje ciało będzie spoczywać w nadziei.

27. Nie zostawisz bowiem mojej duszy w piekle i nie dasz swojemu Świętemu doznać zniszczenia.

28. Dałeś mi poznać drogi życia, a twoje oblicze napełni mnie radością.

29. Mężowie bracia, mogę swobodnie mówić do was o patriarsze Dawidzie, że umarł i został pogrzebany, a jego grobowiec znajduje się u nas aż po dzień dzisiejszy.

Dzieje Apostolskie 2