23. Jeszcze tego samego dnia przyszli do Jezusa saduceusze – przedstawiciele ugrupowania nauczającego, że nie będzie zmartwychwstania.
24. – Nauczycielu! – zwrócili się do Niego. – Prawo Mojżesza naucza: „Jeśli umrze mężczyzna i nie pozostawi po sobie potomstwa, jego brat powinien ożenić się z wdową po zmarłym i mieć z nią potomstwo”.
25. Otóż żyło kiedyś u nas siedmiu braci. Najstarszy z nich ożenił się, ale wkrótce zmarł, nie pozostawiając dzieci. Wdowa została żoną młodszego brata.
26. I tak było z drugim, trzecim i resztą braci.
27. W końcu zmarła także ta kobieta.
28. Jeśli rzeczywiście umarli zmartwychwstaną, to czyją będzie wtedy żoną, skoro wszyscy bracia się z nią ożenili?
29. – Cała trudność polega na tym – odparł Jezus – że nie znacie Pisma ani mocy Bożej!
30. Po zmartwychwstaniu więzy małżeńskie nie będą obowiązywać ani tych siedmiu braci, ani kobiety, bo wszyscy pod tym względem będą podobni do aniołów.
31. Jeśli zaś chodzi o samo zmartwychwstanie, to czy nigdy nie czytaliście, że Bóg powiedział:
32. „Jestem Bogiem Abrahama, Bogiem Izaaka i Bogiem Jakuba”? Przecież nie nazwałby siebie Bogiem tych, którzy już nie istnieją!!
33. Zgromadzeni, słysząc Jego odpowiedź, nie mogli wyjść z podziwu.
34. Faryzeusze dowiedzieli się, że Jezus zamknął usta saduceuszom. Przyszli więc tam
35. i jeden z nich – przywódca religijny – zadał Mu podchwytliwe pytanie:
36. – Nauczycielu, które z przykazań Prawa Mojżesza jest najważniejsze?