25. Wtedy Jezus zawołał wszystkich do siebie i powiedział:– Jak wiecie, wielcy tego świata nadużywają swojej władzy nad ludźmi.
26. Lecz wśród was powinno być inaczej. Jeśli ktoś z was chce być wielki, powinien stać się sługą.
27. A kto chce być największy ze wszystkich, musi stać się niewolnikiem wszystkich.
28. Przecież nawet Ja, Syn Człowieczy, nie przyszedłem po to, aby Mi służono, lecz aby służyć innym i złożyć własne życie jako okup za wielu ludzi.
29. Gdy wychodzili z Jerycha, za Jezusem ciągnął wielki tłum.
30. A przy drodze siedzieli dwaj niewidomi. Gdy usłyszeli, że zbliża się Jezus, zaczęli wołać:– Potomku króla Dawida, zmiłuj się nad nami!
31. – Cicho bądźcie! – krzyczeli na nich ludzie.Oni jednak tym głośniej wołali:– Pomóż nam, Panie, potomku Dawida!
32. Jezus zatrzymał się, zawołał ich i zapytał:– Co mogę dla was zrobić?
33. – Panie, chcemy odzyskać wzrok! – prosili.
34. Ogarnięty współczuciem, Jezus dotknął ich oczu. Natychmiast odzyskali wzrok i poszli z Nim.