Mateusza 15 Słowo Życia (PSZ)

Czysty i nieczysty

1. Kilku faryzeuszy i przywódców religijnych, przybyłych z Jerozolimy, zwróciło się wtedy do Jezusa z pytaniem:

2. – Dlaczego Twoi uczniowie nie przestrzegają naszych odwiecznych zwyczajów i nie dokonują obrzędu obmycia rąk przed jedzeniem?

3. – A dlaczego wy, w imię własnych tradycji, łamiecie nakazy Boga? – zapytał Jezus.

4. – Bóg przecież powiedział: „Szanuj rodziców” oraz „Kto znieważa ojca lub matkę, musi umrzeć”.

5. Lecz wy twierdzicie, że jeśli ktoś powie ojcu lub matce: „Niestety, nie mogę wam pomóc, bo przecież to, co miałem dla was, oddałem w darze Bogu do Jego świątyni” –

6. nie musi się o nich troszczyć. W ten sposób wasza tradycja unieważnia Boży nakaz.

7. Obłudnicy! Dobrze was określił prorok Izajasz, mówiąc:

8. „Ludzie ci bardzo pięknie o Mnie mówią,ale w ich sercach nie ma miłości do Mnie.

9. Na próżno jednak oddają Mi cześć.Nauczają bowiem przykazań, które sami wymyślili.”

10. Następnie zawołał zgromadzonych i rzekł:– Słuchajcie uważnie i postarajcie się to zrozumieć:

11. Nie to, co wchodzi do ust, ale to, co z nich wychodzi, sprawia, że człowiek jest nieczysty.

12. – Czy wiesz, że Twoje słowa uraziły faryzeuszy? – powiedzieli Mu uczniowie.

13. – Każda roślina, której nie posadził mój Ojciec w niebie, zostanie usunięta.

14. Nie przejmujcie się nimi. To ślepi przewodnicy ślepych! A jeśli ślepy prowadzi ślepego, to obaj wpadną w dół.

15. – Wyjaśnij nam ten przykład o pokarmie – poprosił wtedy Piotr.

16. – Wy też jeszcze tego nie rozumiecie? – zapytał Jezus.

17. – Nie wiecie, że wszystko, co się wkłada do ust, trafia do żołądka, po czym zostaje wydalone?

18. Natomiast to, co wychodzi z ust, pochodzi z serca. I to właśnie zanieczyszcza człowieka.

19. Bo z serca pochodzą złe myśli, prowadzące do morderstw, niewierności małżeńskiej, rozwiązłości, kradzieży, kłamstw i pomówień.

20. To właśnie sprawia, że człowiek staje się nieczysty. Jedzenie nieumytymi rękami nie ma tu nic do rzeczy.

Kolejne cuda

21. Jezus opuścił tamte okolice i udał się na tereny Tyru i Sydonu.

22. Tam przyszła do Niego pewna kobieta pochodzenia kananejskiego, a więc należąca do pogan, których Żydzi mają w pogardzie. Z rozpaczą w głosie zawołała:– Panie, potomku króla Dawida, zmiłuj się nade mną! Moją córkę opanował zły duch.

23. Lecz Jezus nie odpowiedział jej ani słowem. Uczniowie zaś namawiali Go:– Odpraw ją, bo nie daje nam spokoju.

24. – Nie zostałem posłany do pogan – odezwał się Jezus do kobiety – ale do zagubionych owiec ze stada Izraela.

25. – Panie, pomóż mi! – nalegała kobieta i błagała Go na kolanach.

26. – Nie jest dobrze odbierać chleb dzieciom i rzucać szczeniętom – odrzekł Jezus.

27. – To prawda, Panie! – opowiedziała. – Jednak nawet psom trafiają się kawałki, które spadną ze stołu ich właścicieli.

28. – Kobieto! Jak wielka jest twoja wiara! – zawołał Jezus. – Niech się stanie to, czego pragniesz I natychmiast jej córka odzyskała zdrowie.

Nakarmienie czterech tysięcy mężczyzn

29. Wracając stamtąd, Jezus przyszedł nad Jezioro Galilejskie, wszedł na wzgórze i usiadł.

30. I znów ściągnęły do Niego nieprzebrane tłumy ludzi, prowadzących ze sobą kulawych, niewidomych, głuchoniemych oraz innych niepełnosprawnych i chorych. Kładziono ich przed Jezusem, a On ich uzdrawiał.

31. Tłum wpadł w podziw i wielbił Boga Izraela widząc jak głuchoniemi mówią, niepełnosprawni wracają do zdrowia, kulawi dobrze chodzą a niewidomi widzą.

32. Jezus zaś zawołał uczniów i rzekł:– Żal mi tych ludzi! Są tu od trzech dni i nie mają już nic do jedzenia. Jeśli odejdą stąd głodni, mogą zasłabnąć w drodze do domu.

33. – Skąd tu, na pustyni, weźmiemy tyle jedzenia? – spytali uczniowie.

34. – A ile macie chleba? – zapytał Jezus.– Siedem bochenków. Mamy też kilka ryb – odparli.

35. Wtedy Jezus polecił ludziom, aby usiedli na ziemi.

36. Sam zaś wziął te siedem chlebów oraz ryby i podziękował za nie Bogu. Następnie połamał je na kawałki i podał uczniom, a oni – ludziom.

37. I tak wszyscy najedli się do syta, a zebranymi resztkami napełniono aż siedem koszy.

38. A nakarmionych zostało cztery tysiące samych tylko mężczyzn, nie licząc kobiet i dzieci.

39. Potem Jezus rozesłał ludzi do domu, sam zaś wsiadł do łodzi i popłynął w okolice Magadanu.