40. Koniec czasów podobny będzie do zbioru i spalenia chwastów.
41. Ja, Syn Człowieczy, wyślę wtedy swoich aniołów – a oni usuną z królestwa tych, którzy czynili zło i prowadzili do zła innych.
42. Wrzucą ich do rozpalonego pieca. Tam będzie lament i rozpacz.
43. A ludzie prawi zabłysną jak słońce w królestwie swojego Ojca. Kto ma uszy do słuchania, niech słucha uważnie!
44. Królestwo niebieskie podobne jest do skarbu znalezionego na polu – mówił Jezus. – Ten, kto go odkrył, ukrył go ponownie i z radości poszedł sprzedać wszystko, co posiadał, aby kupić to pole.
45. Królestwo niebieskie podobne jest również do kolekcjonera pięknych pereł.
46. Gdy natrafił na niezwykle cenną perłę, poszedł sprzedać cały majątek i kupił ją.
47. Królestwo niebieskie można również porównać do sieci rzuconej w morze, w którą wpadają różne ryby.
48. Gdy już się napełni, wyciąga się ją na brzeg i przebiera ryby: dobre kładzie się do skrzyni, a niedobre się wyrzuca.
49. Podobnie będzie przy końcu czasów – aniołowie oddzielą ludzi złych od prawych.
50. I wrzucą tych pierwszych w ogień, gdzie będzie lament i rozpacz.
51. Czy zrozumieliście?– Tak – odpowiedzieli uczniowie.
52. Jezus kontynuował:– Każdy przywódca religijny, znawca Pism, który staje się uczniem królestwa niebios, jest podobny do bogatego właściciela. Podobnie jak on, wydobywa ze swojego skarbca stare i nowe kosztowności.
53. Gdy Jezus skończył tam nauczać,
54. powrócił w rodzinne strony i przemawiał w tamtejszej synagodze. A słuchający ze zdumieniem powtarzali:– Skąd u niego taka mądrość i moc?
55. Przecież jest synem cieśli! Znamy dobrze jego matkę, Marię, i braci: Jakuba, Józefa, Szymona i Judę.
56. Przecież i jego siostry tu są?! Skąd się więc u niego to wszystko wzięło?
57. I nie mogli się z tym pogodzić. Wtedy Jezus powiedział:– Prorok może cieszyć się poważaniem wszędzie, z wyjątkiem swojego miasta i rodziny.
58. I z powodu ich niewiary nie dokonał tam wielu cudów.