17. W ten sposób spełniło się proroctwo Izajasza:
18. „To jest mój Sługa, którego wybrałem,mój ukochany, w którym mam upodobanie!Dam Mu swojego Ducha, by sądził narody.
19. Nie będzie się sprzeczał ani krzyczał,nikt nie usłyszy Jego podniesionego głosu.
20. On nie dołamie nawet nadłamanej trzcinyani nie zgasi wątłego płomyka.Zwycięsko przeprowadzi swój sąd,
21. a Jego imię będzie źródłem nadziei dla narodów”.
22. Przyprowadzono wtedy do Jezusa człowieka niemego i ślepego – zniewolonego przez demona. Jezus uzdrowił go, przywracając mu wzrok i mowę,
23. a cały tłum wpadł w podziw, mówiąc:– Czyż On nie jest Mesjaszem, potomkiem króla Dawida?
24. Gdy faryzeusze dowiedzieli się o tym cudzie, stwierdzili:– Wypędza demony, bo Belzebub, władca demonów, mu w tym pomaga.
25. – Każde królestwo, które jest wewnętrznie skłócone, upadnie – odparł Jezus, znając ich myśli. – I żadne miasto ani dom nie przetrwają, jeśli panuje w nich niezgoda.