23. Kto ma uszy do słuchania, niech słucha uważnie!
24. Dobrze zastanówcie się nad tym, co słyszycie: jaką miarą mierzycie, taką wam odmierzą i jeszcze wam dodadzą.
25. Ten, kto ma, otrzyma jeszcze więcej, a temu, kto nie ma, zostanie odebrane nawet to, co posiada.
26. Posłuchajcie! Z królestwem Bożym dzieje się tak, jak z posianym przez rolnika ziarnem.
27. W miarę upływu czasu nasiona kiełkują i rosną – bez jego pomocy!
28. Sprawia to sama ziemia. Najpierw ukazują się źdźbła, potem kształtują się kłosy, a w końcu dojrzewa ziarno.
29. Wtedy przychodzi rolnik i kosi pole, bo jest pora na żniwo.
30. Jak inaczej mam wam opisać Boże królestwo? – zapytał Jezus. – Z czym jeszcze można je porównać?
31. Podobne jest ono do małego ziarnka gorczycy, które – będąc chyba najmniejszym z ziaren –
32. wyrasta na krzew zaliczany do największych, a na jego rozłożystych gałęziach ptaki budują sobie gniazda.
33. Takimi przypowieściami posługiwał się Jezus, by w jak najbardziej przystępny sposób przekazać ludziom Bożą naukę i by byli w stanie ją pojąć.
34. Nauczając ludzi publicznie, używał wyłącznie przypowieści, lecz później, gdy był sam z uczniami, wszystko im wyjaśniał.
35. Gdy zapadł wieczór, Jezus zwrócił się do uczniów:– Przepłyńmy na drugi brzeg jeziora.
36. I natychmiast wyruszyli, pozostawiając tłum na brzegu, a Jego – tak jak był – zabrali do łodzi. Także kilka innych łodzi popłynęło za nimi.
37. Niebawem zerwała się straszliwa burza. Wysokie fale zalewały łódź, tak że zaczęła tonąć.
38. Jezus tymczasem spał w tylnej części łodzi. Zrozpaczeni uczniowie obudzili Go krzycząc:– Mistrzu! Czy nie obchodzi Cię to, że zaraz utoniemy?