17. Ubrali Go w purpurowy płaszcz i włożyli na Jego głowę koronę uplecioną z długich, ostrych cierni.
18. Potem, niby to oddając Mu honory, wykrzykiwali:– Niech żyje Król Żydów!
19. I bili Go po głowie trzcinowym kijem, pluli na Niego i drwiąc podali na kolana, aby oddać Mu pokłon.
20. Gdy im się to znudziło, ściągnęli z Niego purpurowy płaszcz, nałożyli Mu z powrotem Jego własne ubranie i poprowadzili na ukrzyżowanie.
21. Po drodze zmusili przechodzącego tamtędy Szymona z Cyreny, ojca Aleksandra i Rufusa, aby niósł Jego krzyż.
22. W ten sposób doprowadzili Jezusa na miejsce zwane Golgotą (to znaczy: „Czaszką”).
23. Tam podali Mu do picia wino zaprawione gorzkimi ziołami, ale nie chciał go pić.
24. Potem Go ukrzyżowali, a o Jego ubranie rzucili losy, aby ustalić, co kto ma wziąć.
25. Była godzina dziewiąta rano.
26. Do krzyża przybito tabliczkę z opisem Jego winy: „Król Żydów”.
27. Po obu stronach Jezusa ukrzyżowano dwóch przestępców.
28. I tak spełniły się słowa Pisma: „Zaliczono Go do przestępców”.
29. Przechodzący obok ludzie śmiali się z Niego. Patrzyli z pogardą i wołali:– Widzisz, jak skończyłeś? Mówiłeś, że potrafisz zburzyć i w trzy dni odbudować świątynię!
30. Skoro jesteś taki mocny, uratuj teraz siebie samego i zejdź z krzyża!
31. Stali tam również najwyżsi kapłani i inni przywódcy religijni. Oni także naśmiewali się z Jezusa:– Innych potrafił ratować, a siebie uratować nie może!
32. Taki z niego Mesjasz, Król Izraela? Niech zejdzie z krzyża. Jeśli to zrobi, uwierzymy mu!Również przestępcy, wiszący obok Jezusa, naśmiewali się z Niego.