Łukasza 3:11-22 Słowo Życia (PSZ)

11. – Jeśli masz dwa ubrania, daj jedno biednemu. Jeśli masz co jeść, podziel się z głodnym – odpowiadał Jan.

12. A przychodzili do niego nawet znani z nieuczciwości poborcy podatkowi, chcąc przyjąć chrzest. I pytali Go:– Nauczycielu, co mamy czynić?

13. – Nie pobierajcie większych podatków niż ustalono – odpowiadał im.

14. – A co z nami? – pytali żołnierze.– Od nikogo nie wymuszajcie pieniędzy. Zadowólcie się swoim żołdem! – odpowiedział. – I nikogo fałszywie nie oskarżajcie.

15. Ponieważ wszyscy oczekiwali przyjścia Mesjasza, zaczęto się zastanawiać, czy przypadkiem to Jan Nim nie jest.

16. On jednak zaprzeczył temu:– Ja was zanurzam w wodzie. Lecz niebawem nadejdzie ktoś potężniejszy ode mnie. Ktoś, komu nie jestem nawet godzien zdjąć butów! On będzie was zanurzał w Duchu Świętym i w ogniu.

17. On potrafi oddzielić plewy od ziarna i wszystko oczyścić – ziarno zbierze do magazynu, a plewy spali w niegasnącym ogniu.

18. Jan wiele razy w podobny sposób ostrzegał ludzi i głosił im dobrą nowinę.

19. Krytykował natomiast króla Heroda Antypasa za to, że ożenił się z Herodiadą, żoną swojego brata, oraz za inne złe czyny.

20. W późniejszym czasie król jeszcze dalej posunął się w swoim grzechu i uwięził Jana.

21. Pewnego dnia, gdy Jan zanurzał ludzi w wodzie, znalazł się wśród nich sam Jezus. Gdy został ochrzczony i modlił się, nagle otworzyło się niebo

22. i Duch Święty zstąpił na Niego jak gołąb. A z nieba rozległ się głos:– Jesteś moim ukochanym Synem, moją największą radością.

Łukasza 3