Łukasza 24:36-42 Słowo Życia (PSZ)

36. Gdy jeszcze mówili, sam Jezus nagle stanął pośród nich i powiedział:– Pokój wam!

37. Wszyscy się bardzo przestraszyli, sądząc, że widzą ducha.

38. – Czemu jesteście tacy przerażeni? – zapytał. – Dlaczego wątpicie, że to jestem Ja?

39. Zobaczcie rany na moich rękach i nogach! Przecież to Ja, we własnej osobie! Dotknijcie Mnie, a przekonacie się, że nie jestem duchem. Duch przecież nie ma ciała ani kości, a Ja mam!

40. Mówiąc to, pokazał im swoje ręce i nogi.

41. Uczniowie byli tak szczęśliwi i zdziwieni, że aż nie mogli uwierzyć w to, co widzieli. Wtedy Jezus zapytał ich:– Czy macie tu coś do jedzenia?

42. Podali Mu więc kawałek pieczonej ryby,

Łukasza 24