Łukasza 24:24-32 Słowo Życia (PSZ)

24. Niektórzy z nas pobiegli tam zaraz i zastali wszystko tak, jak powiedziały kobiety: ciała rzeczywiście nie było.

25. Wtedy Jezus rzekł im:– Jacy jesteście niemądrzy! Tak trudno uwierzyć wam w to, co prorocy powiedzieli w Piśmie!

26. Przecież Mesjasz miał to wszystko wycierpieć, zanim zostanie otoczony chwałą!

27. I zaczynając od pism Mojżesza i proroków, wyjaśniał im wszystkie fragmenty Pisma, które mówiły o Nim jako Mesjaszu.

28. Gdy doszli do Emaus, Jezus dał do zrozumienia, że idzie dalej.

29. Oni jednak nalegali:– Zostań z nami na noc. Jest już późno i robi się ciemno.Wszedł więc z nimi do domu.

30. A gdy zasiedli do kolacji, wziął chleb, podziękował za niego Bogu, połamał go na kawałki i podał im.

31. Wtedy przejrzeli na oczy i rozpoznali Go, ale On zniknął.

32. Zaczęli więc mówić jeden do drugiego:– Czy serce nie biło nam mocniej, gdy podczas drogi rozmawiał z nami i wyjaśniał Pismo?

Łukasza 24