23. Lecz tłum coraz głośniej domagał się ukrzyżowania Jezusa.
24. W końcu Piłat uległ ich żądaniu i wydał wyrok.
25. Wypuścił z więzienia Barabasza, skazanego za wywołanie rozruchów i morderstwo, a Jezusa oddał w ich ręce.
26. Tłum poprowadził więc Jezusa na miejsce egzekucji. Tą samą drogą wracał właśnie z pola do Jerozolimy niejaki Szymon z Cyreny. Żołnierze zmusili go do niesienia za Jezusem Jego krzyża.
27. A podążały za nimi ogromne tłumy, wśród nich wiele kobiet, rozpaczających nad losem Jezusa.
28. On w pewnym momencie odwrócił się i rzekł do nich:– Kobiety z Jerozolimy! Nie płaczcie nade Mną, ale nad sobą i waszymi dziećmi.
29. Nadchodzą bowiem dni, gdy będą mówić: „Szczęśliwe są bezpłodne kobiety i te, które jeszcze nie rodziły i nie karmiły”.
30. Ludzie będą wtedy ze strachu błagać góry i pagórki:„Padnijcie na nasi zasypcie na zawsze”.
31. Jeśli takie rzeczy robią z żywym jeszcze drzewem, to jak potraktują drzewo suche?
32. Razem z Jezusem prowadzono na śmierć dwóch przestępców.
33. Gdy dotarli na miejsce zwane Czaszką, ukrzyżowali ich wszystkich – Jezusa w środku, a dwóch skazanych po Jego prawej i lewej stronie.
34. Jezus modlił się:– Ojcze, przebacz im, bo nie wiedzą, co robią.Ci zaś, którzy Go ukrzyżowali, rzucili losy o Jego ubranie, aby ustalić, co kto ma wziąć.
35. Całej egzekucji przyglądał się niemały tłum, a przywódcy naśmiewali się z Jezusa:– Innych potrafił ratować, niech więc teraz uratuje siebie, skoro jest Mesjaszem, Bożym wybrańcem!